Mam straszne problemy z podejmowaniem decyzji. Ciągle. Mam troszkę obawy, jak będzie, gdy będę planować zakup mieszkania i wymyślać, jakie meble kupić i jak je udekorować. Będę miała miliard pomysłów i będę się bała efektu końcowego. Ale mam jeszcze trochę czasu by pomyśleć i zdecydować. I zarobić :-) A w międzyczasie znalazłam dość ciekawe wnętrza Jenny Komeda. Część w moim guście (a część nie).

Sherlock Holmes: A Game of Shadows

It was just okay. P. was happy, I was fine. I guess that depends on what you like.Nice atmosphere.

Gravity
In 3D. I like silence the most. More than music actually. And there is a complete silence. It is a different kind of movie. Something worth watching, but you cannot really give it a mark or compare. It is good because it is different. Go and watch it. But in 3D. And it is breathtaking, so remember to breath :-)

Stash house
And this one was really...there were no world outside the screen.  I was there, couldn't move and sometimes couldn't breath because of the atmosphere (not like above). Tension all the time. In my opinion it is really well made.

To był mój pierwszy raz w Aioli. Ale na pewno nie ostatni. Jest teraz popularna dość mocno w Warszawie i taka trochę za bardzo modna. Ale, jedzenie jest bardzo fajnie zrobione- z nutką kreatywności i świetnie smakuje. Drinki ok. "Pieczona dynia, gorgonzola picante, pieczone pory, orzechy laskowe w karmelu" w bagietce- smakowało super!
 

Szczerze to niewiele wiem o Kalinie Jędrusik. Nie wiele słyszałam. Nie moja epoka. Zabrzmiało dziwnie? Tak, owszem słyszałam o niej odrobinę, pewnie tyle, ile słyszeć powinnam, ale już nie pamiętam... Gdy się o niej mówiło to nie istniałam wcale, a potem byłam mała. Kojarzę oczywiście śpiewane przez nią piosenki. Takie przebłyski. Dzięki monodramie Figury, kojarzę bardziej. A co ważniejsze, chcę kojarzyć jeszcze bardziej i dowiedzieć się czegoś więcej. Co, jak nie właśnie uczucia "więcej" powinna wywoływać sztuka? Może jeszcze czasem "wystarczy, było doskonałe".

Zdecydowanie na spektaklu można było pokazać jeszcze więcej. Ale owacje na stojąco pokazują, że było bardzo dobrze. Różnorodność formy, dobrze zaśpiewane piosenki, widać wejście w rolę. Jestem pod wrażeniem. Muszę obejrzeć kilka filmów z Jędrusik.

Wygląda jeszcze, że Figura, opowiadając historię Jędrusik, opowiadała też trochę swojej historii. Jak dużo? Pewnie tylko ona sama to wie.

source

I just would like to have everything. And have a thousand different lifes to live. And each of them precisely plan and make amazing. Do not know what wrong with me that I am not enjoying my life enough, exactly as I would like. I do not know why I do not manage my life the way I want. And I do not know why I do not accept things around the way they are.

It is like a big shout. To my mind. To my soul. To stop doing everything. And start setting priorities. I am so good at theory. So bad at practice. So much require from myself, so few things I do. And too ideal I want to be. And so unusual. So "no me" I am trying to be that my life is just no mine. I dream about moving somewhere by myself for a while. When all decision, all things I do, come from inside of me. But the truth is that actually I can do it here. Cross things I do not have influence on and just live with those I have. I would like to have MY point of view on movies, plays, concerts, musics, food, ... but so often I am just trying to suit. To the situation. To people. To atmosphere. That's a mistake. That's the biggest error ever. 

I have a task for myself- before doing whatever I will be asking myself if that is really the thing I want to do. I waste my time so often. I spend my time reading thousands tons of posts every week- and do I really want to spend my time reading other ppl' opinion about make up for whole of my life? Or how do they spend their time instead of spending mine? [that was good] Sure- sometimes, when I need to check something/ buy something/ go somewhere. But every minute? Sure, NO.

Why I do not put clothes I love and I do have, on me? And I choose "save version" which is not my favorite? Why I want my life to look interesting for others? Oh, come on. That the most stupid thing EVER. Interesting for others? Who cares? The life must be life I want to be in. ME!!!! Nobody else! So next task: write down a few days from your "the best version" of your life. I do not mean tanning on The Canaries (btw. there is windy- not always perceived as a paradise, and on Bali you sweat all the time and are huge spiders- the same), but I will take my normal life+ all normal tasks (working, commuting to work, cooking, eating, cleaning, washing myself + dishes, washing up and all others) make them nicer [I will be doing that for the rest of my life- is there any way to like them?] and with the rest of the time DO WHAT I REALLY WANT TO DO. Simple as that.

"Do I really want to open this website again?" "No"

The best thing is that nobody knows what I want but me. So leave all opinions alone, and spend some time with yourself thinking about your life. And answering on hard question- you know answers. Just find them.

Ostatni weekend był weekendem fimowym, co u mnie nie zdarza się za często. W sumie to jestem zaskoczona, że widziałam aż tyle. To pokazuje, że lubię oglądać filmy, więc już planuję by takich seansów było więcej. Czas na miłość, Frost/Nixon (nic specjalnego), Generał Nil (dobry, ale historyczny i smutny), Mój rower (ciekawy punkt widzenia)

It can be called a romantic comedy, but not the kind that during P. falls asleep ;-) So it is something more that just usual romantic comedy. It is warm and touchful story, you will smile many times and after last scene new that it wasn't wasted time.

Ten rodzaj filmów zalicza się do komedii romantycznych, ale to nie ten rodzaj, podczas którego P. zasypia (nawet nie próbował!). Ciepła, wzruszająca historia wywyołująca uśmiech na twarzy. Zdecydowanie nie da się żałować wyjścia do kina.

Polcam! I rola Nilla Nighty, i jego kunszt... mega!